چند روزی دوباره چراغ نفتسوز و شمع را آوردم تا با خوردن دود چراغ و انداختن رمل و اسطرلاب کشف کنم که اعضای کابینه حضرت دکتر ابراهیمخان عدالتخواه از وقتی که دولت در جهان پیدا شده تا حالا اعضای کابینهای اینقدر همدل و یکدل و یک کاسه بودهاند که اصلا من و تویی ندارند؟
چه فرق میکند که وزیر میراث فرهنگی و گردشگری باشی و با هدف حفظ میراث و آمادهسازی زمینه گردشگری به پاسارگارد رفته باشی آنگاه که کشاورزان از کمبود آب رنج میبرند مشکلشان را با محدود کردن حریم میراث که البته در اختیار یونسکوست اینگونه حل کنی دستور حفرچاه بدهی حالا دوکیلومتر آنطرفتر یا اینطرفتر گرچه به خاطر دستور اوستاد محمود احمدینژاد به علت حفر چاههای بیرویه دشتها درحال فروکش کردن هستند مهم نیست زیرا وزیر ورزش هم که برای دیدن بازی فوتبال تیم برق شیراز و حل مشکل آنها به شیراز رفته دستور میدهد با دوتا فرغون خاک فرونشست دشت را حل کنند، یا وزیر راه که هنوز فکر میکند وزیر نفت است راهحل مشکل مسکن را تهاتر نفت با چینیها و مشارکت کردن آنها میداند، مهمتر از همه مخبرالدوله که مشکل واکسن ایران و همه محرومان امریکا و اروپا را حل کرده الان مامور حل کردن مشکل ارز شده است!!
آیا این همه همدلی و همکاری ستودنی و بیسابقه در جهان نیست؟ به هر تقدیر با خوردن دود چراغ موشی و شمع دریافتم مشکل دولتها تخصصی کردن حیطه وزرا و سپردن کار به کاردان یعنی چه!! زیاده عرضی نیست عزت زیاد.
زباندراز
- نویسنده : زبان دراز
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
جمعه 10,مه,2024